[aaa4]

Plecy go zabolaly; przytrzymal sie polki, sciskajac w rece jeden cienki tomik. Przez dluga chwile

wpatrywal sie w niego, po czym wsunal na polke i wyrownal do innych. A potem kolejne.



Nie zrobil nic, przez co jego pani moglaby go rzucic. Wrecz przeciwnie, spelnial kazde jej zyczenie,

niezaleznie od tego, jak bardzo go naciskala. Niezaleznie od tego, czego sobie zyczyla. Mogla go

upokarzac na wszelkie mozliwe sposoby, znosil wszystkie kary, jakie mu zadala. Miala ciezka reke i

ostry jezyk, zawsze umiala dostosowac swoje sadystyczne sklonnosci do ofiary. Zawsze wiedziala,

gdzie go ukluc, tak by poleciala krew, i gdzie uszczypnac, by zostaly siniaki. A on dawal jej wszystko,

czego zazadala.

W koncu rozesmiala mu sie w twarz i odeszla z innym. Alaryk nawet go nie znal, byl to jakis

pomniejszy szlachcic z odleglej prowincji, manicure ursynow przyjechal do stolicy w niemodnych butach i zbyt

krotkich wlosach. Jednak patrzyl na nia z podziwem, jak zawsze Alaryk, a ona odwzajemnila jego

spojrzenie.

Nie powinno go to zaskoczyc. Przeciez ja znal. Lady Larissa miala wyrobiona reputacje. Tak jak

kiedys nie marzyl, ze obdarzy go swoja laska, to kiedy juz sie to stalo, nawet mu sie nie snilo, ze

odbierze mu swoje uczucie. Wpadl w przepasc, nie przejmujac sie, jak gleboko spadnie. Stala sie jego

swiatlem i ciemnoscia, byla dla niego wszystkim. Wszystko, co posiadal, oddal jej do dyspozycji i

cieszyl sie z tego.

Mial przeciez mnostwo kochanek, niemanicure ursynowm zlamal serce, chociaz nigdy nie ukrywal przed nimi

prawdy o swoich chwilowych kaprysach. Jesli jego ostrzezenia nie wystarczaly, zawsze zakladal, ze

to ich wina, jesli za bardzo sie zaangazowaly. Jakze inaczej wygladalo to teraz, kiedy ktos inny

rozdawal karty.

Kochal ja, a ona juz go nie kochala, o ile w ogole kiedykolwiek darzyla go uczuciem. A spogladajac

wstecz, Alaryk zaczynal dostrzegac, ze niezaleznie od tego, co mowila,